مقایسه اثربخشی آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و بهسازی حافظه فعال بر اضطراب امتحان پسران مقطع اول دبیرستان

 اضطراب امتحان، مشکل آموزشی مهمی است که بر سلامت روانی، کارآمدی، شکوفایی استعداد، شکل‌گیری شخصیت و هویت اجتماعی دانش‌آموزان تاثیر سوء می‌گذارد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی و بهسازی حافظه فعال بر کاهش اضطراب امتحان پسران مقطع (دوره) اول دبیرستان انجام شد.

روش‌بررسی: 

روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی دانش‌آموزان پسر دبیرستانی مقطع (دوره) اول تهران تشکیل دادند که 45 دانش‌آموز واجد شرایط داوطلب وارد مطالعه شدند و به‌صورت تصادفی در سه گروه مداخله‌ای شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی، مداخله‌ای بهسازی حافظه فعال و گواه قرار گرفتند. گروه مداخله ذهن‌آگاهی هشت جلسه تمرین‌های ذهن‌آگاهی و گروه بهسازی حافظه فعال هشت جلسه مداخله را دریافت کردند. ابزار این پژوهش، مقیاس اضطراب امتحان (ساراسون، 1980) بود که هر سه گروه قبل و بعد از مداخلات، سنجش و ارزیابی شدند. با نرم‌افزار SPSS نسخه 24، برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیره و از آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 0٫05 استفاده شد.

یافته‌ها:

 نتایج پژوهش اثربخشی مداخلات شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی و بهسازی حافظه فعال را بر کاهش اضطراب امتحان نشان داد (0٫001>p)؛ اما اندازه اثر مداخله شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی بیشتر از مداخله بهسازی حافظه فعال بود (0٫001>p).

نتیجه‌گیری:

 باتوجه به یافته‌های پژوهش، دو روش‌ شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی و بهسازی حافظه فعال بر کاهش اضطراب امتحان دانش‌آموزان تاثیر بسزایی دارد و درمقایسه روش‌ها، تاثیرگذاری شناخت‌درمانی مبتنی‌بر ذهن‌آگاهی بیشتر است.