چارچوب توسعه گردشگری شهری با رویکرد برندسازی شهر سنندج

نتیجه موفقیت یا شکست توسعه گردشگری مقاصد در جهان به تصویر ذهنی گردشگران درباره آن ها و چگونگی مدیریت کلان این نگرش به دست دولت و تصمیم‏گیرندگان حوزه گردشگری بستگی دارد. این وضعیت، از استنباط گردشگران از معنای مکان و ادراک آنان تاثیر می گیرد و از ابتدای مرحله انتخاب مقاصد سفر ملاحظه می شود. یکی از راه ‏های برون‏رفت از وضعیت کنونی، بهره ‏گیری از رویکردهای نوین همچون برندسازی در این صنعت است. از برندسازی عناصر عینی و ذهنی از اواخر دهه 1990، به منزله یکی از زیرشاخه‏ های گردشگری، با هدف تقویت زیرساخت و مقاصد شهری و روستایی استقبال شده است. هدف اصلی در پژوهش حاضر، شناسایی شاخص‏های توسعه گردشگری و ارایه چارچوب توسعه شهر سنندج مبتنی بر رویکرد برندسازی است. برای گردآوری داده ‏های لازم از روش پیمایشی میدانی و بررسی اسنادی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش گردشگران بازدیدکننده از جاذبه‏ های گردشگری شهر سنندج و نمونه آماری تعداد 380 نفر انتخاب شده اند. به منظور ارزیابی نتایج کمی حاصل از پرسش نامه از روش ‏های تحلیل تصمیم ‏گیری چندمعیاره (FTOPSIS) و برای ارزیابی کیفی از روش تحلیل محتوا و نرم افزار مکس‏کیودا بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش منطبق بر تصویر ذهنی نمونه نشان می‏دهد که انتخاب آثار ثبت شده ملی و بین‏مللی، درحکم تنها مقاصد گردشگری سنندج، نمی‏تواند معیار درستی باشد، بلکه هر عنصر محیطی، اجتماعی، کالبدی، که در اذهان اکثیریت جامعه مقبول است، این امکان را دارد که به منزله برند بالقوه مدنظر قرار گیرد. در همین راستا، ضمن ارایه چارچوب توسعه گردشگری شهر سنندج پیشنهادهایی ارایه می شود.