اثرات افزودن پیپرین به شربت بر جمعیت کلنی، وزن بدن نوبالغین، زنده مانی و بیان ژن ویتلوژنین در زنبور عسل تحت تنش گرمایی
این تحقیق به منظور مطالعه اثرات افزودن مقادیر مختلف ماده موثره فلفل به نام پیپرین به شربت بر ظرفیت آنتی-اکسیدانی بدن، بیان ژن ویتلوژنین، زنده مانی و وزن بدن نوزنبورهای بالغ بود.
از تعداد 32 کندوی زنبور عسل یکسان سازی شده در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 گروه آزمایشی و 8 تکرار استفاده شد. دمای هوا در مکان قراگیری کندوها حداقل به مدت 4 ساعت در روز 38 درجه سلسیوس بود. گروه شاهد شربت بدون افزودنی دریافت کرد و گروه های آزمایشی به ترتیب شربت حاوی 2000، 4000 و 6000 میکروگرم پیپرین در لیتر دریافت کردند. سطح مالون دی آلدیید و ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن، وزن و ترکیبات بدن نوزنبورها، جمعیت کلنی و بیان نسبی ژن ویتلوژنین تعیین شد.
افزودن 2000 و 4000 میکروگرم پیپرین به یک لیتر شربت سبب افزایش وزن بدن، کاهش سطح مالون دی آلدیید و ظرفیت آنتی اکسیدانی شد (05/0> P). افزودن پیپرین در دوزهای مختلف سبب افزایش معنی دار (05/0> P) بیان ژن ویتلوژنین نسبت به گروه شاهد شد. سطح تخمریزی و جمعیت کلنی هایی که 6000 میکروگرم پیپرین دریافت کردند کمتر از گروهی بود که 2000 و 4000 میکروگرم دریافت کردند (05/0> P).
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از دوزهای 2000 تا 4000 میکروگرم پیپرین در یک لیتر شربت برای افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن، بیان ژن ویتلوژنین، وزن بدن نوزنبورها و جمعیت کلنی اثر مثبت داشت و دوز بالاتر سبب کاهش تخمریزی و کاهش جمعیت زنبور عسل گردید.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.