بررسی چگونگی به کارگیری علوم شناختی در فرایند آموزش و یادگیری ارتش جمهوری اسلامی ایران

در دنیای امروز، نیروهای مسلح کشورهای پیشرفته در کنار توجه به قدرت سخت در میدان نبرد به عنوان یکی از مولفه های رزم، از کاربرد قدرت نرم غافل نشده و با استفاده از یافته ها در زمینه علوم شناختی در جستجوی راه کارهای عملی برای تاثیرگذاری بر افزایش میزان یادگیری و آموزش کارکنان در ارتش هستند. در این پژوهش، در پی یافتن پاسخ برای دو پرسش هستیم؛ اینکه تا چه اندازه می توانیم علوم اعصاب شناختی را در آموزش و یادگیری در ارتش به کار بریم و رویکرد یاددهی-یادگیری سازگار با مغز چه کاربردی در آموزش و یادگیری دارد؟ بر اساس این پژوهش، علوم اعصاب شناختی که عملکردهای شناختی را با توجه به عملکرد و ساختار مغز مطالعه می کنند، مبنای نظری مناسبی برای آموزش و یادگیری با رویکرد شناختی به شمار می روند و رویکردهای آن ها در آموزش و یادگیری بسیار کاربرد خواهد داشت؛ مانند اصول یاددهی-یادگیری سازگار با مغز که دانستن و کاربرد آن ها در فرآیند یاددهی و یادگیری زبان کارکنان ارتش بسیار مفید و راهگشا است. این پژوهش به روش توصیفی، ازنظر نوع پژوهش کاربردی و ازنظر رویکرد به صورت آمیخته تهیه گردیده است. به منظور بررسی نقش علوم شناختی در مولفه های آموزش و یادگیری در آجا، جهت گردآوری داده ها از روش میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است. ابزارهای گردآوری داده ها پرسش نامه، مصاحبه صاحب نظران، بررسی و مطالعه اسناد و مدارک و کتب و مقالات سایت های علمی و دانشگاهی است.