بهبود مدیریت بحران های احتمالی در ماموریت های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از طریق پیشگیری و کاهش اثرات (مطالعه ی موردی: آب های جنوب کشور)

تنوع و گسترش ماموریت های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران طی چند سال اخیر و حضور مداوم و مستمر ناوگروه های رزمی در آب های جنوب کشور موجب گردیده، احتمال وقوع بحران های گوناگون متصور باشد. لذا مدیریت علمی و صحیح بحران ها و ارایه راه کار به منظور بهبود این فرایند بسیار حایز اهمیت بوده و منجر به حفظ سرمایه های انسانی و مادی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران می گردد. در تحقیق پیش رو راه کارهای لازم به منظور بهبود فرآیند مدیریت بحران های احتمالی در ماموریت های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آب های جنوب کشور از طریق پیشگیری و کاهش اثرات ارایه گردیده است. تحقیق انجام شده از نوع کاربردی با روش توصیفی و رویکرد آمیخته هست. جامعه آماری این تحقیق شامل دو گروه از خبرگان و کارشناسان شاغل در مناطق جنوبی نیروی دریایی ارتش هستند، که به منظور دست یابی به هدف محقق، اثر متغیر مستقل پیشگیری و کاهش اثرات، بر متغیر وابسته موردبررسی قرار گرفت و پس از مصاحبه با صاحب نظران و مطالعه اسناد و مدارک مرتبط با تحقیق نتایج ذیل حاصل گردید:نتایج به دست آمده از تجزیه وتحلیل اسناد و مدارک، تحقیقات پیشین و مصاحبه با صاحب نظران (کیفی) و نیز تجزیه وتحلیل آماری نتایج حاصله از برگه های پرسش نامه (کمی) بیانگر آن است که متغیر موردنظر محقق یعنی پیشگیری و کاهش اثرات، در بهبود فرآیند مدیریت بحران های احتمالی در ماموریت های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به میزان بالایی اهمیت داشته و با توجه به راه کارهای ارایه شده می توان مدیریت بحران های احتمالی در ماموریت های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آب های جنوب کشور را بهبود بخشید.