تاثیر همزیستی با قارچ میکوریز گلوموس موسه آ (Glomus mosseae) بر ویژگی های فیزیولوژیکی دو رقم گیاه برنج در شرایط کم آبی

قارچ های میکوریز آربوسکولار قادر به کاهش اثرات نامطلوب تنش های زنده و غیرزنده در گیاهان زراعی می باشند. برای بررسی تاثیر تلقیح با قارچ میکوریز آربوسکولار گلوموس موسه آ بر ویژگی های فیزیولوژیکی رقم های برنج طارم هاشمی و نعمت در شرایط کمبود آب، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی و در گلخانه انجام شد. شرایط آبیاری شامل آبیاری غرقاب، توقف آبیاری تا رطوبت %70 ظرفیت زراعی و توقف آبیاری تا رطوبت 50% ظرفیت زراعی بود. بطور کلی در هر دو گروه گیاهان تلقیح شده با قارچ و گیاهان شاهد (تلقیح نشده) افزایش میزان فنل، تانن، گلایسین بتایین و نیز آنزیم های پلی فنل اکسیداز و گایاکول پراکسیداز تحت شرایط کم آبی مشاهده شد. با این وجود میزان تغییر در گیاهان تلقیح شده با میکوریز نسبت به گیاهان شاهد بطور معنی داری بیشتر بود. در شرایط قطع آبیاری تا 70% ظرفیت زراعی میزان پرولین و آنزیم های پلی فنل اکسیداز و گایاکول پراکسیداز در رقم نعمت نسبت به رقم طارم هاشمی بیشتر بود، اما گلایسین بتایین، تانن و فنل در رقم طارم هاشمی از نعمت بیشتر بود. در شرایط قطع آبیاری تا %50 ظرفیت زراعی محتوای هر کدام از صفات اندازه گیری شده در رقم نعمت نسبت به طارم هاشمی بیشتر بود که می تواند بر تاثیر متفاوت کلونیزاسیون با قارچ های میکوریز بر پاسخ ارقام برنج به شرایط کمبود آب دلالت داشته باشد. براساس نتایج بدست آمده به نظر می رسد که تلقیح گیاه برنج با قارچ میکوریز می تواند در صورت بروز شرایط کمبود آب در حین مراحل حساس رشدی گیاه در کاهش اثرات نامطلوب تنش نقش داشته باشد.