بررسی نرخ های رسوب گذاری و فرونشست در دشت گرگان با استفاده از مدل سازی حوضه

دشت گرگان در شمال ایران واقع شده و دارای گل فشان و افق های پرفشار است. از رسوبات میوسن و قدیمی تر این منطقه اطلاعات محدودی وجود دارد و داده های موجود از رسوبات پلیوسن و جوان تر، شناخت کاملی از زمین شناسی این ناحیه ارایه نمی دهد. عدم وجود فسیل های شاخص در رسوبات، تعیین سن و بررسی گسترش لایه ها را با ابهاماتی همراه کرده است. در این مطالعه نرخ های رسوب گذاری و فرونشست لایه های سنوزوییک در دو چاه، با استفاده از نرم افزارهای مدل سازی حوضه مورد بررسی قرار گرفته است. رسوبات سنوزوییک دشت گرگان شامل رسوبات پالیوسن-میوسن و سازندهای چلکن (پلیوسن پایینی)، آقچاگیل (پلیوسن بالایی)، آپشرون (پلیستوسن پایینی)، باکو (پلیستوسن بالایی) و نیوکاسپین (هلوسن) است که عمدتا از ماسه سنگ و گل سنگ تشکیل شده اند. این مطالعه نشان می دهد، رسوبات ضخیم پلیوسن-عهد حاضر دشت گرگان با نرخ های بالا نهشته شده اند که هم زمان با افزایش فعالیت کوه زایی در منطقه و جدایش تدریجی حوضه خزرجنوبی از آب های آزاد و تغییر محیط رسوبی از دریایی به رودخانه ای-دلتایی است. نرخ های رسوب گذاری نهشته های سنوزوییک به سمت بخش ساحلی دشت گرگان افزایش می یابند. کمترین نرخ های رسوب گذاری در نهشته های پالیوسن-ایوسن و بیشترین نرخ در سازند باکو (پلیستوسن بالایی) است. نرخ های رسوب گذاری بالا از عوامل شکل گیری گل فشان و افق های پرفشار در منطقه است و این نرخ ها می توانند تاثیر مهمی در عناصر و فرآیندهای سیستم نفتی ناحیه داشته باشند.