بررسی عملکرد ذرت علوفه ای Zea maize L.)) تحت تاثیر تراکم بوته باقلا (Vicia faba L.) و مصرف نیتروژن در سیستم بدون خاک ورزی

به منظور بررسی تاثیر تراکم بوته باقلا در تناوب و استفاده از کود نیتروژن معدنی بر عملکرد خشک علوفه ذرت علوفه ای، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی به اجرا درآمد. عامل های مورد مطالعه شامل تراکم بوته باقلا در تناوب (25، 35، 40 و 80 بوته در مترمربع) و سطوح نیتروژن (0، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار بر پایه کود اوره) در ذرت علوفه ای بودند. همچنین یک سطح نکاشت از باقلا به منظور مقایسه ی اثر تراکم های مختلف این گیاه بر ویژگی های ذرت علوفه ای در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که اثر تراکم بوته باقلا بر عملکرد دانه، وزن100دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و نیز درصد کاهش وزن خشک علف هرز در باقلا معنی دار بود، به طوری که بیشترین عملکرد دانه از تراکم 80 بوته باقلا به دست آمد و در تراکم 40 بوته باقلا بیشترین وزن100دانه و شاخص برداشت مشاهده شد. همچنین در این آزمایش، عملکرد خشک علوفه ذرت، عملکرد پروتیین، کارآیی زراعی و کارآیی بازیافت نیتروژن تحت تاثیر اثر متقابل تراکم بوته باقلا و کاربرد کود نیتروژن قرار گرفت. بیشترین عملکرد خشک علوفه ذرت علوفه ای از تیمار تراکم 40 بوته باقلا+200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد که نسبت به تیمار شاهد افزایش 155 درصدی نشان داد. به طور کلی نتایج نشان داد که قرارگیری باقلا در تناوب با ذرت علوفه ای می تواند از طریق کاهش مصرف کود نیتروژن، باعث افزایش عملکرد خشک علوفه، بهبود کارآیی زراعی و بازیافت نیتروژن نسبت به سیستم تک کشتی در ذرت علوفه ای گردد.