شناسایی عوامل موثر بر شهرت باشگاه های فوتبال ایران از نظر خبرگان و هواداران با استفاده از روش دلفی فازی

مقدمه و هدف:

 سازمان ها، بالاخص باشگاه های ورزشی در تلاشی بی پایان جهت ارتقای شهرت خود به سر می برند تا بتوانند به بالندگی رسیده و مسیر موفقیت را بپیمایند. علی رغم وجود تحقیقاتی که در مورد شهرت سازمانی صورت گرفته است هنوز مقیاس جامع و کاملی در این خصوص وجود ندارد از این رو پژوهش حاضر، به منظور شناسایی عوامل موثر بر شهرت باشگاه های فوتبال ایران از نظر خبرگان با استفاده از روش دلفی فازی و تایید آن بر اساس نظر هواداران انجام شد.

روش شناسی: 

این پژوهش از نظر هدف، کاربردی است که برای دست یابی به اهداف مورد نظر در دو مرحله مستقل و متوالی انجام گرفت. در مرحله اول با توجه به نظر 25 تن از خبرگان ورزشی و استفاده از روش دلفی فازی دو مرحله ای شاخص های پژوهش شناسایی شدند و در مرحله دوم این شاخص ها در قالب پرسشنامه 5 گزینه ای لیکرت در اختیار 384 نفر از هواداران منتخبی از تیم های لیگ برتر فوتبال در فصل (97-96) قرار گرفت. روش نمونه گیری در این تحقیق از نوع در دسترس بود و پرسشنامه های مرحله دوم با استفاده از نرم افزارهای SPSS.v19 و AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج تحلیل عامل تاییدی در مرحله دوم تحقیق نشان داد که 9 مولفه روابط عمومی (روابط رسانه ای و روابط اجتماعی)، هویت و تصویر برند باشگاه، عملکرد تیم، سنت حاکم بر تیم، مسوولیت اجتماعی تیم، هوادارمحوری تیم، کیفیت مدیریت تیم و سلامت مالی تیم، از لحاظ نظری و عملی، به عنوان مولفه های شهرت باشگاهی مورد تایید هستند.

نتایج این تحقیق بر اساس عوامل 9 گانه موثر بر شهرت باشگاهی پیشنهاد می کند که در ارزیابی شهرت سازمانی تیم های لیگ برتر فوتبال باید شاخص های متعدد و چندجانبه ای را مورد توجه قرار داد و از یک رویکرد جامع برای این منظور استفاده کرد.