مقایسه علامت دهی انواع سود و تاثیر آنها بر مازاد بازده سهام

پیش بینی بازده سهام یکی از دغدغه های اصلی سرمایه گذاران است، زیرا به این وسیله می توانند در سطح مشخصی از ریسک به بازدهی بیشتری دست یابند. تجزیه وتحلیل محتوای اطلاعاتی موجود در گزارش های مالی منجر به افزایش یادگیری سرمایه گذاران و به تبع آن تغییر میزان علامت دهی سود می شود. این تغییر می تواند موجب چرخش دیدگاه سرمایه گذاران در استفاده از معیارهای جایگزین سود خالص، مانند سود ناخالص یا سود عملیاتی شود و در نهایت بر کسب مازاد بازده سهام تاثیر داشته باشد. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای علامت دهی سود خالص، سود ناخالص و سود عملیاتی و مقایسه تاثیر آنها بر مازاد بازده سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از مدل رگرسیون چند متغیره و نیز مدل پنج عاملی فاما فرنچ (2015)  استفاده شد. نمونه پژوهش شامل 135 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که به روش غربال گری انتخاب شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که علامت دهی سود خالص نسبت به سود ناخالص بیشتر است. همچنین علامت دهی سود خالص از سود عملیاتی نیز پیشی گرفته است. نتیجه دیگر پژوهش حاکی از این است که سود خالص نسبت به سود ناخالص و سود عملیاتی توانایی بیشتری در ایجاد مازاد بازده سهام دارد.