اثرات مرکزی سیلی مارین بر رفتار تغذیه ای در جوجه های گوشتی و ارتباط آن با سیستم سروتونرژیک

سیلی مارین ماده موثره گیاه خارمریم است که سبب بروز برخی از اثرات فیزیولوژیکی و بهبود رفتار تغذیه ای می گردد. این پژوهش به منظور تعیین اثرات مرکزی سیلی مارین بر رفتار تغذیه ای در جوجه های گوشتی و یافتن مکانیسم اخذ خوراک و بررسی ارتباط آن با سیستم سروتونرژیک انجام گرفت.

در این پژوهش از 30 قطعه جوجه خروس گوشتی کانول گذاری شده در مغز استفاده شد. در مرحله اول پژوهش (28 روزگی)، سیلی مارین به مقدار 20 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق شد. پس از تزریق، مصرف خوراک و آب در زمان های 30 تا 180 دقیقه اندازه گیری شد. در مرحله دوم آزمایش (34 روزگی) ارتباط سیلی مارین با سیستم سروتونرژیک بررسی شد. تیمارها شامل 1- شاهد شم، 2- متی سرژید 3- کتان سرین، 4- متی سرژید+ سیلی مارین و 5- کتان سرین+ سیلی مارین بود.

در مرحله اول آزمایش و در زمان های 60 تا 180 دقیقه سیلی مارین سبب کاهش معنی داری در مصرف خوراک شد (05/0P<). در مرحله دوم آزمایش تزریق مرکزی ترکیب سیلی مارین با متی سرژید باعث کاهش معنی داری مصرف خوراک شد در حالی که تزریق مرکزی ترکیب سیلی مارین با کتان سرین تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک نداشت. تزریق مرکزی سیلی مارین تاثیری بر مصرف آب در جوجه های گوشتی نداشت.

نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که هرچند تزریق مرکزی سیلی مارین سبب کاهش اخذ خوراک در جوجه های گوشتی شد، اما بر مصرف آب تاثیری نداشت. همچنین تزریق مرکزی ترکیب سیلی مارین با متی سرژید سبب کاهش اخذ خوراک در جوجه های گوشتی شد.