سلب حق حضانت والدین به دلیل اعتیاد و بیماری های جسمی و روانی در فقه و حقوق ایران

سرپرستی و نگهداری کودک به دلایلی هم چون طلاق یا جدایی والدین و نیز فوت آنها، از کودکی طفل تا رسیدن به بلوغ جسمی و فکری در فقه امامیه و حنفی با عنوان حضانت یاد می شود. »حضانت» نوعی ولایت و سلطنت بر کودک و مجنون به منظور نگهداری و تربیت آنهاست. این امر از حقوق و تکالیف والدین به شمار می رود. موضوع حضانت از مباحث پیچیده حقوق خانواده است و باوجود مطالعات گسترده فقها و حقوق دانان، هنوز مسایلی از آن ناشناخته مانده است. پدر و مادر اولین افرادی هستند که در شکل گیری شخصیت کودکان نقش ایفا می کنند، محیط امن و رفتار درست باعث رشد افکار و پرورش استعدادهای کودکان می شود در حالی که به دلیل مشکلاتی که والدین با آن درگیر هستند مانند بیماری های جسمی و روحی ، اعتیاد به مصرف مواد مخدر و الکل و... فرزندان آسیب پذیرتری خواهند داشت. فرزندان در این خانواده دچار سرخوردگی و ناامیدی می شوند، این والدین نقش مخربی در زندگی فرزندانشان دارند، متاسفانه تحقیقات زیادی در این زمینه انجام نشده و تحقیق و بررسی بیشتری می طلبد. ما در این مقاله به بررسی بعضی از این مشکلات می پردازیم.