تعیین موانع و شیوه های توسعه ابعاد نظام حقوق ورزشی کشور

هدف از تحقیق حاضر، بررسی موانع و شیوه های (راه حل های) توسعه ابعاد نظام حقوقی ورزش در ایران بود. روش تحقیق از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری تحقیق، کلیه خبرگان حقوق ورزشی شامل مدیران سازمان های ورزشی اجرایی و دولتی، روسای کمیته انضباطی، کمیته استیناف، انجمن حقوق ورزشی، روسای دادگاه عمومی و تمام کسانی تشکیل می دادند که در زمینه پژوهش های حقوق ورزشی فعالیت داشتند. نمونه آماری با استفاده از روش گلوله برفی انتخاب شدند (72 نفر). ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن را 9 تن از استادان صاحب نظر در عرصه حقوق ورزشی تایید کردند. پرسشنامه شامل 23 گویه بود و از مقیاس 5 ارزشی لیکرت استفاده شد. در نهایت از شاخص های توصیفی و آزمون تحلیل عاملی اکتشافی برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که با توجه به ضرایب رگرسیونی گزارش شده مهم ترین موانع به ترتیب: آموزشی، قانونی، منابع انسانی و همچنین مهم ترین راه حل های توسعه حقوق ورزشی به ترتیب: منابع انسانی، آموزشی، قانونی بودند. ضمنا، بعد موانع و شیوه مدیریتی تاثیری بر توسعه ابعاد حقوق ورزشی نداشت. با وجود تمامی اقدامات صورت گرفته، دانش حقوق ورزشی کشور از وضعیت مناسبی برخوردار نیست و تا رسیدن به وضع مطلوب و استاندارد فاصله زیادی وجود دارد. به طورکلی، تربیت نیروی انسانی مهم ترین عامل در توسعه حقوق ورزشی است که باید از طریق توسعه بعد آموزشی به نظام حقوقی ورزش کمک کند.