بررسی خواص رئولوژیکی و استحکام برشی پلاستیزول بهبود یافته با نانوسیلیکا و نانوکربنات کلسیم با روش تاگوچی

پلاستیزول سوسپانسیونی است که از ذرات ریز پلی (وینیل کلراید)، نرم کننده، تثبیت کننده، رنگدانه و پرکننده تشکیل شده است و می تواند به عنوان عایق زیر بدنه خودرو مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق، مواد افزودنی و پرکننده موثر بر خواص ریولوژی و مکانیکی پلاستیزول، با فرض ثابت بودن نوع و میزان رزین پی وی سی و نرم کننده، بوسیله روش طراحی آزمایش تاگوچی مورد ارزیابی قرار گرفت. نوع کربنات کلسیم و مقادیر نانوسیلیکا، حلال و افزودنی مایع به عنوان متغیرهای آزمون در سه سطح مورد بررسی قرار گرفتند و از آرایه L9 در طراحی آزمایش تاگوچی استفاده شد. ویسکوزیته در سرعت پایین و سرعت بالا و ویسکوزیته بینگهام و حد تسلیم نمونه ها، همچنین نیروی مقاومت برشی (استحکام برشی) برای نمونه ها اندازه گیری شد. نانوکربنات کلسیم باعث افزایش حد تسلیم، ویسکوزیته بینگهام و بهبود شره پلاستیزول می شود. عملکرد افزودنی مایع در بهبود خواص پلاستیزول بهتر از پودر نانوسیلیکا است. حلال باعث کاهش ویسکوزیته بینگهام می شود در حالی که تاثیر ناچیزی بر حد تسلیم پلاستیزول دارد. نانوسیلیکا و نانوکربنات کلسیم تاثیر زیادی بر استحکام برشی پلاستیزول داشته و باعث افزایش استحکام برشی می شوند.