ارزشیابی میزان اثربخشی طرح نماز کلید بهشت در سازمان نهضت سواد آموزی

پژوهش حاضر از نظر هدف در زمره تحقیقات کاربردی و از نظر روش از نوع آمیخته اکتشافی است که به شیوه علی- مقایسه‌ای انجام‌شده است. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه‏های نیمه ساختاریافته و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. اطمینان از روایی ابزار (صوری و محتوایی) با استفاده از تکنیک دلفی تامین شد. جامعه آماری شامل صاحب‌نظران و کارشناسان سازمان سوادآموزی، کارشناسان ادارات کل آموزش و پرورش، کارشناسان ستاد اقامه نماز، آموزش‌دهنده‌ها و سوادآموزان کشور بودند. از روش نمونه‌گیری هدفمند تا سطح اشباع نظری داده‌ها و از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای استفاده ‌شد. حجم نمونه با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه گرجسی و مورگان در گروه آموزش‌دهندگان 357 نفر و سوادآموزان 381 نفر به‌دست‌آمد. تحلیل محتوای مصاحبه‌ها به شکل تیوریک انجام گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت. سطح معنی داری آزمون T در هر دو گروه سوادآموز و آموزش دهنده کمتر از 05/0 بود، لذا برابری میانگین نمونه آماری تحقیق با عدد 2 (به معنی متوسط) یعنی رد و فرض مقابل تایید شد. نتیجه اینکه فرضیه در هر دو گروه مورد مطالعه مورد پذیرش واقع گردید. مشارکت کنندگان در پژوهش دوره آموزش عملی نماز را عالی ارزیابی نمودند. بر این اساس، پیشنهاد می‌شود دوره‌های آموزشی مشابه در خصوص موضوعاتی که در زندگی فردی و اجتماعی آنان موثر است، اجرا شود.