بررسی آزمایشگاهی تاثیر نانوسیال دارای نانوذره های کربن فعال در جذب کربن دی اکسید

افزایش گاز های گلخانه ای به ویژه گاز کربن دی‌اکسید، از خطرات جدی تهدید کننده محیط‌ زیست و بالا رفتن دمای کره زمین محسوب می شود. یکی از روش های جداسازی و کاهش گازهای گلخانه‌ای مبتنی بر جذب فیزیکی و شیمیایی توسط نانوسیال است. هدف اصلی این پژوهش بررسی اثر نانوسیال پایه آبی دارای نانوذره‌های کربن فعال سنتز شده از دورریزهای کشاورزی درغلظت های گوناگون نانوذره بر روی میزان جذب گاز کربن دی‌اکسید می باشد. بدین منظور نخست نانوذره‌های کربن فعال از پوست گردو سنتز شدند و مشخصه‌های فیزیکی-شیمیایی نانوذره‌های سنتز شده توسط آنالیز های FESEM، FTIR و BET تعیین شد و به کمک این نانوذره‌ها، نانوسیال‌ها در غلظت های گوناگون شامل 02/0، 05/0 و 1/0 درصد وزنی ساخته شد. سپس در یک سلول تعادلی با تحمل فشار بالا و دارای همزن مغناطیسی، اثر نانوسیال‌های ساخته شده بر فرایند جذب گاز کربن دی‌اکسید در دمای 35 درجه سلسیوس و فشار های 20، 30 و 40 بار مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و نتیجه‌های آن با آب خالص مقایسه شد. نتیجه‌ها نشان داد که با افزایش غلظت نانوذره و فشار اولیه میزان جذب کربن دی‌اکسید افزایش می یابد. به گونه ای که بیش ترین میزان جذب در فشار 40 بار و در نانوسیال با غلظت 1/0 درصد وزنی اتفاق می افتد که در این حالت میزان جذب 29 درصد بیشتر از آب خالص می باشد.