متا آنالیز مطالعات مربوط به تخمین پارامترهای ژنتیکی صفات تولیدی و تولیدمثلی در مرغان بومی ایران

 در این مطالعه فراتحلیلی، از مطالعات قبلی در زمینه تخمین پارامترهای ژنتیکی صفات تولیدی و تولیدمثلی در مرغان بومی ایران استفاده شد. این مقالات (33 مقاله) بین سال های 1386 تا 1395 منتشر شده اند. اطلاعات مورد استفاده شامل وراثت پذیری، همبستگی های ژنتیکی و فنوتیپی صفات تولیدی و تولید مثلی شامل وزن یک روزگی، وزن هشت هفتگی، وزن دوازده هفتگی، تعداد تخم مرغ، وزن تخم مرغ، سن بلوغ جنسی و وزن بلوغ جنسی بودند.

مدل فراتحلیل با اثرات تصادفی با استفاده از بسته Metacor نرم افزار R نسخه 3،3،1 و نرم افزار Comprehensive meta-Analysis (CMA) نسخه 3 برای محاسبه میانگین وزنی صفات مورد بررسی در مرغان بومی ایران مورد استفاده قرار گرفت.

به دلیل استفاده همزمان از نتایج کلیه مطالعات موجود در زمینه تخمین پارامترهای ژنتیکی در مرغ های بومی ایران در فراتحلیل، خطای برآورد پارامترهای ژنتیکی و به تبع آن محدوده اطمینان 95% این پارامترها در مقایسه با نتایج حاصل از مطالعات انفرادی به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. این کاهش بیانگر افزایش صحت برآوردها در اثر تجمیع نتایج می باشد. با توجه به نتایج حاصل از فراتحلیل، بالاترین وراثت پذیری صفات تولیدی و تولیدمثلی مربوط به صفت وزن تخم مرغ با مقدار عددی 42/0 و پس از آن وزن بلوغ جنسی با مقدار عددی 41/0 بود. کمترین میزان وراثت پذیری مربوط به صفت تعداد تخم مرغ با مقدار عددی 20/0 و پس از آن وزن یک روزگی با مقدار عددی 25/0 بود. بالاترین همبستگی ژنتیکی مثبت بین صفات تولیدی و تولیدمثلی مربوط به همبستگی بین صفت وزن هشت هفتگی با وزن دوازده هفتگی با مقدار 86/0 و پس از آن همبستگی بین صفت وزن دوازده هفتگی و وزن بلوغ جنسی با مقدار عددی 64/0 بود. بالاترین همبستگی ژنتیکی منفی مربوط به همبستگی صفت سن بلوغ جنسی با تعداد تخم مرغ با مقدار عددی 66/0- و پس از آن تعداد تخم مرغ با میانگین وزن تخم مرغ با مقدار عددی 19/0- بود. به دلیل ترکیب نتایج مطالعات گذشته با استفاده از روش فراتحلیل، استفاده از پارامترهای ژنتیکی حاصل از این مطالعه با صحت بالاتر می تواند نقش موثری در طراحی موفق برنامه های اصلاح نژادی مرغ های بومی کشور و ارتقا پیشرفت ژنتیکی در این پرندگان داشته باشد.