شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر فناوری مالی در صنعت بانکداری (مطالعه موردی: شعب بانک ایران زمین در استانهای مازندران و گیلان)

فناوری مالی ورود تکنولوژی به بازار مالی است. به بیان دیگر بهره گیری از توان نرم افزاری و سخت افزاری در ارایه خدمات مالی نوآورانه است. در این پژوهش به شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر فناوری مالی در صنعت بانکداری پرداخته شده است. پژوهش توصیفی-پیمایشی و از حیث هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را خبرگان و کارشناسان ارشد در حوزه انفورماتیک در شعب بانک ایران زمین در استانهای گیلان و مازندران تشکیل دادند که از این تعداد،10 نفر به عنوان حجم نمونه تحقیق تعیین شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شدو روایی آن مبتنی بر الگوی روایی محتوایی و پایایی آن از طریق آزمون نرخ سازگاری مورد تایید قرار گرفت. برای رتبه‌بندی معیارها و زیرمعیارها نهایی از مدل‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره و مدل AHP استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد 16 شاخص در قالب چهار عامل اصلی شامل عوامل درونزا (کیفیت تامین اعتبارات، نسبت سرمایه بانک، نسبت تسهیلات به کل سپرده) عوامل برونزا (رقابتی بودن فضاهای کسب و کار بانک ها، پیشرو و نوآور بودن فین تک ها، عدم ثبات اقتصادی و در نتیجه کمبود سرمایه گذاری بر فین تک ها، مراکز فناوری مالی، رقابت های نا سالم موجود در سیستم بانکی، عدم پوشش تمام نیازهای مشتریان توسط سیستم بانکی سنتی)، عوامل مداخله گر (فرصت های بازار جدید رقابتی، دانش و تجربه مدیران ارشد سیستم بانکی، تصمیم گیری متمرکز بانک ها، ریسک امنیت داده های بانکی) و عوامل مالی (افزایش درآمد بانک از طریق ارایه خمات کارمزدی، کاهش هزینه های پرسنلی و نگهداری شعب، درآمد زایی از طریق کانال های جدید کسب درآمد) بیشترین قدرت تاثیر را در توسعه فناوری مالی، صنعت بانکداری و فین تک ها داشته اند.