شیوه های تربیت یادگیری اکتشافی در حوزه احکام حقوقی از منظر قرآن کریم

یکی از اقسام یادگیری، یادگیری اکتشافی است که یادگیرنده محور اصلی آن است. این نوع یادگیری که از دیرباز وجود داشته و مدون نبوده است، ولی مدتی است که موردتوجه بسیاری از مربیان تربیتی قرار گرفته است. یادگیری اکتشافی، یکی از مسایل علم روان شناسی تربیتی است که از علوم تربیتی است. یادگیری مذکور در قرآن مورداهتمام ویژه قرار گرفته و عنوان پژوهش حاضر «شیوه های تربیت یادگیری اکتشافی در حوزه احکام حقوقی از منظر قرآن کریم» است. هدف از این نوشتار، واکاوی و بررسی شیوه های یادگیری اکتشافی از منظر قرآن در حوزه احکام حقوقی است. اینکه این روش چگونه و در چه ریزموضوعاتی در قرآن کریم به کار برده شده و چه آثاری داشته است. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و تفسیر موضوعی استنطاقی (میان رشته ای) برای تبیین شیوه های یادگیری اکتشافی، تدوین یافته است؛ نتایج پژوهش، بیانگر آن است که در قرآن کریم، برای آموزش مباحث احکام حقوقی از شیوه های متنوع این روش، بهره برده شده است. در نظریه یادگیری اکتشافی جروم برونر (روان شناس آمریکایی) فقط به شیوه پرسش و پاسخ به صورت کلی اشاره شده، ولی در قرآن کریم شیوه های متعددی ذکر شده که مهم ترین آن ها عبارتند از: شیوه مقایسه، تمثیل، قصه گویی، تقدیم و تاخیر، اجمال گویی. برای وصول به یادگیری اکتشافی لازم است مربی از شیوه های فوق استفاده کند تا متربی وادار به اندیشه ورزی شود، در نتیجه یادگیری عمیق تر شده و به خلاقیت و نوآوری منجر شود.