حکمرانی هوشمند(دانش بنیان) با تکیه بر الگوی توسعه کارکردهای هیئت های اندیشه ورز

این مقاله بر تبیین مفهوم هییت اندیشه‎ورزی به‎عنوان یک نهاد راهبردی و تاثیرگذار بر فرایند تصمیم‎گیری و سیاست‎گذاری کشور تمرکز دارد. هدف مقاله، ترسیم و ارایه الگویی بومی و سازگار با زیست‎بوم حکمرانی در ایران، از این نهاد راهبردی است. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و برای گردآوری داده‎ها از ابزار مصاحبه اکتشافی استفاده شده است. برای این منظور، مصاحبه عمیق و گفت‎وگوی مستقیم و بدون‎واسطه با دوازده نفر از پژوهشگران، مدیران، صاحب‎نظران و اندیشمندان دارای حداقل بیست سال سابقه فعالیت در مراکز اندیشه‎ورزی، راهبردی، پژوهشی و مدیریتی کشور انجام پذیرفت. برای انتخاب مصاحبه‎شوندگان، از روش نمونه‎گیری هدفمند و روش گلوله‎برفی استفاده شد. یافته‎ها حکایت از آن دارد که هییت‎های اندیشه‎‎ورز جمهوری اسلامی در سطح کلان می‎تواند به هوشمندسازی و دانش‎بنیان‎کردن نظام حکمرانی کشور کمک کرده و علاوه بر کارکردهای رایج، کارکردهایی همچون نهاد راهبری، هدایتگر و راهنمای سیاست‎های کلان کشور، صیانت و نظارت، تبیین‎ مبانی، مفاهیم و چهارچوب‎های نظری، گفتمان‎ساز، رصد و تولید اندیشه، استحکام ساخت درونی قدرت، جامعه‎پردازی و زمینه‎سازی تمدن نوین اسلامی، به‎کارگیری مشارکت مردمی و بسیج در امر سیاست‎پژوهی و تصمیم‎سازی و استفتا و حل مسایل داشته باشد.