تاثیر دو نوع تمرین تناوبی و استقامتی شدید به همراه مصرف مکمل عناب بر وضعیت استرس اکسایشی و ظرفیت های آنتی اکسیدانی بافت بیضه رت های نر ویستار نابالغ

هدف :

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات تناوبی و استقامتی شدید به همراه مصرف مکمل عناب  بر وضعیت استرس اکسایشی و ظرفیت های آنتی اکسیدانی بافت بیضه موش های نابالغ انجام شد.

روش شناسی:

 72 سر موش نابالغ صحرایی نژاد ویستار با سن 22 روز و وزن 475/7 ± 64/60 گرم به صورت تصادفی به 9 گروه :کنترل، تمرین تناوبی شدید (HIT)، تمرین استقامتی شدید (ICT)، عناب، تمرین استقامتی شدید + عناب، تمرین استقامتی شدید + دارونما، تمرین HIT + دارونما، تمرین HIT + عناب و دارونما تقسیم شدند. بعد از یک هفته آشناسازی، پروتکل ICT شامل دویدن بر روی نوار گردان به مدت 4 هفته (5 جلسه در هفته) و پروتکل HIT شامل 4 هفته (6 جلسه در هفته) بر روی نوار گردان جوندگان انجام شد. به گروه های دارونما، گاواژ آب مقطر و به گروه های دارای عناب،گاواژ عصاره عناب با دوز 600 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، روزانه بعد از تمرین ارایه شد. اندازه گیری میزان فعالیت آنزیم های SOD ، GPX و CAT و سطوح MDA و TAC به روش اسپکتروفتومتری و کیت الایزا انجام شد.

در گروه HIT افزایش معنی دار SOD، GPX و TAC پس از 4 هفته مشاهده شد (001/0=P)؛ در گروه ICT، میزان MDA پس از 4 هفته به طور معنی داری کاهش داشت (022/0=P)، در حالی که  SOD (006/0=P) و TAC (001/0=P) افزایش معنی داری داشتند. میزان فعالیت آنتی اکسیدان ها و سطح  MDA و  TACدر گروه HIT + عصاره عناب تغییر معناداری نیافت، از طرفی در گروه ICT + عصاره عناب، تنها  CAT  کاهش معناداری داشت (012/0 =P).

نتایج تحقیق حاضر نشان داد تمرینات تناوبی و استقامتی شدید موجب کاهش فشار اکسایشی و افزایش معنی دار آنزیم های آنتی اکسیدانی در بافت بیضه و موش های صحرایی نابالغ شده است. با این وجود با توجه به مطالعات اندک صورت گرفته در این زمینه، نیاز به تحقیقات بیشتری می باشد.