پیش بینی احساس غربت براساس طرحواره های ناسازگار، انعطاف پذیری روانشناختی و پذیرش اجتماعی در دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی دختر خوابگاهی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال 1401

دوری از هر چیز آشنا، پایدار، راحت یا مثبتی می تواند باعث بروز احساس غربت شود. هدف از مطالعه حاضر پیش بینی احساس غربت براساس طرحواره های ناسازگار، انعطاف پذیری روانشناختی و پذیرش اجتماعی در دانشجویان دختر خوابگاهی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی بود.

پژوهش حاضر از نوع مقطعی با روش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه این پژوهش کلیه دانشجویان خوابگاهی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال 1401 بودند که با روش نمونه گیری به صورت در دسترس 125 نفر از آنها مورد مطالعه قرار گرفتند. دانشجویان به سوالات پرسشنامه احساس غربت ون ویلت، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار یانگ، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندر وال و پرسشنامه پذیرش اجتماعی مارلو_ کران پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج نشان داد، انعطاف پذیری روانشناختی و پذیرش اجتماعی می تواند احساس غربت را به صورت منفی و معنادار پیش بینی کنند (05/0>p). همچنین طرحواره های بی اعتمادی، انزوای اجتماعی، نقص، محرومیت هیجانی، وابستگی، آسیب پذیری، خودتحول نیافته، شکست، استحقاق، خویشتنداری ناکافی، اطاعت، بازداری هیجانی و معیارهای سرسختانه می تواند احساس غربت را در دانشجویان به صورت مثبت و معنادار پیش بینی نمایند (05/0p<).

بر اساس یافته های بدست آمده می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که احساس غربت در دانشجویان خوابگاهی توسط طرحواه های ناسازگار آنها و ادراک آنها از پذیرش اجتماعی قابل پیش بینی است.