بررسی رابطه بین بین المللی سازی و دانشگاه کارآفرین: اثر میانجی آموزش در دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه تربیت مدرس

بین المللی سازی یکی از مهمترین نشانه های دانشگاه ها است، و دانشگاه ها اصلی ترین بازیگران اکوسیستم های کارآفرینانه هستند. اگرچه تحقیقات بسیاری بر مولفه های بین المللی سازی متمرکز شده اند، تا کنون توجه ناچیزی به نقش کارآفرینی در توسعه دانشگاه همگام با نقش میانجی آموزش در این رابطه شده است. بنابراین، مطالعه حاضر به دنبال بررسی این نکته بود که آیا بین المللی سازی از طریق آموزش بر بدل شدن دانشگاه های ایرانی به دانشگاه های کارآفرین اثر می گذارد یا خیر. برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای بین 171 فرد شامل مدیران و اعضای هییت علمی فعال در حوزه های فعالیت های بین المللی و کارآفرینی توزیع شد. نتایج نشان می دهد که مولفه های بین المللی سازی شامل فناوری، منابع انسانی، منابع مالی، ارتباطات، و نوآوری اثر مثبتی بر دانشگاه کارآفرین از طریق نقش میانجی آموزش داشته و مولفه مدیریت سرمایه انسانی بیشترین اثر را بر یک دانشگاه کار افرین از طریق نقش میانجی گرانه آموزش دارد.  به علاوه، نتایج نشان می دهد که دانشگاه ها باید بر فعالیت های داخلی، منابع بیشتر، و عوامل اجرایی متمرکز شوند تا موقعیت بهتری در این زمینه کسب کنند. به این طریق، آنها می توانند منابع مهمی را برای توسعه خود شناسایی نمایند.