ترابرد سطحی عایق توپولوژیک با تابیدگی (وارپینگ) شش ضلعی در حضور سدهای الکتریکی و مغناطیسی

ویژگی های ترابرد فرمیون های دیراک در سطح یک عایق توپولوژیک سه بعدی با آثار وارپینگ در حضور سدهای الکتریکی و مغناطیسی با استفاده از روش ماتریس انتقال بررسی شده است. نتایج بیانگر این است که احتمال عبور و رسانندگی با ولتاژ هدایت، زاویه فرودی الکترون ها، تعداد سدها و شدت میدان تبادلی قابل تنظیم است. در احتمال عبور نسبت به زاویه فرودی الکترون ها مشخص شده است که برای الکترون های فرودی عمودی، عبور کامل وجود ندارد. این رفتار، نقش اثر مجاورت مغناطیسی در کم شدن شدت عبور را تایید می کند. در طیف رسانندگی، میدان مغناطیسی می تواند یک شکاف نواری در نقطه دیراک باز کند که به جهت مغناطش بستگی داشته و تا زمانی که جهت های مغناطش کامل موازی با سطح عایق نباشد، تقارن وارونی زمان شکسته باقی می ماند. مکان و شدت قله های تشدیدی به مقادیر ولتاژ هدایت و انرژی فرودی بستگی دارد. با افزایش تعداد کل سدها مشخص شده است که تعداد قله های عبور افزایش می یابد. در حضور آثار وارپینگ شش ضلعی نشان داده شده است که با افزایش انرژی، ترابرد الکتریکی نیز افزایش یافته است. نتایج به دست آمده از این مطالعه با نتایجی که از پیش در این زمینه در اختیار است، همخوانی دارد.