ارزیابی همگرایی و واگرایی بین معیارهای کیفیت اطلاعات حسابداری: آزمون نظریه مدیریت ذینفعان

عدم وجود یک چارچوب نظری مدون جهت تحلیل و تفسیر کیفیت اطلاعات حسابداری و تعدد معیارها باعث سردرگمی ذی نفعان شده است. از سوی دیگر مدیریت ذینفعان می تواند سنگ محکی برای شناسایی معیارهای مرتبط با منافع ذینفعان و تحلیل نوع گرایش بین آن ها باشد. لذا هدف اصلی این پژوهش بررسی چگونگی تغییرگرایش روابط بین این معیارها با در نظر گرفتن مدیریت منافع ذی نفعان به عنوان یک عامل موثر در فرآیند حاکمیتی است. نمونه آماری پژوهش شامل 163 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1388 تا 1396 می باشد. داده های جمع آوری شده به روش داده های ترکیبی و رگرسیون حداقل مربعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین مدیریت منافع ذی نفعان و معیارهای مرتبط با ویژگی های کیفیت اطلاعات حسابداری ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. هم چنین ارتباط معنی داری بین مدیریت منافع ذی نفعان و معیارهای مرتبط با گروه های بیرونی مشاهده نگردید. علاوه بر این، مدیریت منافع ذی نفعان باعث تغییر گرایش روابط بین معیارهای کیفیت اطلاعات حسابداری به صورت همگرایی و واگرایی گردید. لذا اول اینکه ناظران بازار سرمایه ، حسابرسان و ذینفعان توجه شرکت به مدیریت منافع ذینفعان را می توانند به عنوان یک پیام مثبت در خصوص ارایه منصفانه صورت های مالی در نظر بگیرند. دوم، قانون گذاران جهت وضع مقررات مربوط به ارتقاء کیفیت از منظر ذی نفعان می بایست به معیارهای مرتبط با ویژگی های اطلاعات حسابداری توجه بیشتری نمایند.