تحلیل مضمونی و تصویری محراب زرین فام امامزاده علی بن جعفر علیه السلام قم (دربهشت)، شاهکار هنر دینی، تحفه ای از عصر ایلخانی

در ایران، محراب یکی از مهم ترین بخش های یک بنای مذهبی محسوب می شود و نشان دهنده مهارت هنرمندان سازنده آن است. در تاریخ تزیینات معماری هنر اسلامی، همواره محراب ها چه به لحاظ شیوه ی ساخت و چه از نظر نقش مایه ها و ارزش های خطی و خوشنویسی، بهترین و ارزشمندترین نمونه های موجود را در خود جای داده اند. از میان شیوه ها و فنون به کار رفته در تزیین محراب ها، استفاده از کاشی های زرین فام، یکی از دشوارترین و در عین حال زیباترین روش هاست. شاهکارهای به جای مانده از محراب های زرین فام، نشان دهنده اوج به کارگیری تکنیک های تزیینی برای ساخت محراب هاست. محراب زرین فام امامزاده علی بن جعفر قم، یکی از شکوهمندترین محراب های زرین فاماست و در میان محراب های زرین فام متعلق به عصر ایلخانی و موجود در ایران، بزرگترین آنها محسوب می گردد و با توجه به اینکه سال های طولانی از معرض دید عموم دورمانده بود، اطلاعات اندکی از آن موجود است. شاید به این دلیل است که تاکنون این شاهکار بی همتای هنر ایرانی به درستی معرفی نشده وکیفیت تصویری و محتوایی آن مورد مطالعه و بازخوانی قرار نگرفته است. هدف از این پژوهش، تحلیل مضمونی و بصری محراب زرین فام امامزاده علی بن جعفر قم به عنوان یکی از شاهکارهای محراب سازی وبزرگترین محراب زرین فام عصر ایلخانی موجود در ایراناست. نتایج تحقیق، اطلاعات درخور توجهی از وضعیت صنعت کاشی و لعاب زرین فام در عصر ایلخانی، نام سازنده، سال تولید و کیفیت تصویری و مضمونی بزرگترین محراب زرین فام دوره تاریخی ایلخانی موجود در ایران در اختیار می گذارد..