واکاوی پیوند میان ادبیات و عکاسی با توجه به اثر«در جستجوی زمان از دست رفته» از مارسل پروست

عکاسی هنری است که پس از اختراع آن تحولات مهمی در بستر هنرهای مختلف از جمله نقاشی، معماری و ادبیات صورت گرفت. عکاسی با نمایش هر چه دقیق تر جزییات محیط پیرامون انسانها، مستند سازی، ثبت لحظات و وقایع خدمت شایانی در پرداخت آثار هنری از جمله ادبیات نمود. امکانات موجود در پدیده عکاسی به سرعت در زندگی مردم جامعه انعکاس یافت و این مسیله توسط نویسندگان برجسته حوزه ادبیات در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفت . تدوام حضور شیوه عکاسانه در عرصه متون ادبی و آمیختگی که میان این دو حوزه هنری رخ داد، آثاری را با نگاهی بدیع نسبت به مفاهیم مختلف موجود در زندگی انسان خلق کرد و همین مطلب باعث نزدیکی بیشتر مخاطبان به این دو عرصه هنری شد. در این پژوهش سعی نمودیم تا به تحلیل حضور عکاسی در عرصه ادبیات توجه نماییم و از این منظر به تحلیل اثر «در جستجوی زمان از دست رفته» از مارسل پروست بپردازیم. ما تلاش کردیم تا بر مبنای نظر متفکران عرصه ادبی و هنری شیوه عکاسانه ای که این نویسنده برای بیان سیر داستانی خود انتخاب نموده است را مورد بررسی قرار دهیم. اینکه حضور عکس ها و شیوه عکاسانه در روایت این نویسنده به چه صورت در شخصیت پردازی، غلبه بر سیر زمانی داستان، نوع پرداخت صحنه ها و بیان مفاهیم مهم در روند داستان نقش داشته و به چه طریق این نویسنده فرانسوی از خصوصیات این اختراع قرن نوزدهمی که برخاسته از کشور اوست برای باز نمود آنچه در ذهن خود دارد بهره برده است.