استفاده از ضایعات فولاد بعنوان مصالح سنگی دانه ای در ستونهای سنگی به همراه ژئوتکستایل در راستای توسعه پایدار

مواد پرکننده ستون ها عموما ماسه، شن یا سنگ خرد شده است که گاهی به آنها ستون های سنگی و یا ستون های شنی نیز گفته می شود. اجرای این سیستم به طور گسترده در مهندسی ژیوتکنیک برای افزایش ظرفیت باربری، کاهش نشست و تسریع یکپارچگی استفاده می شود. استفاده از ضایعات صنعتی مانند سرباره فولاد در تثبیت خاک می تواند یک تکنیک سازگار با محیط زیست، توسعه پایدار و مقرون به صرفه برای دفع مواد زاید جامد باشد. بررسی ها نشان می دهد که مطالعات زیادی در مورد ظرفیت باربری و نشست زمین های بهبود یافته با ستون های سنگی با یا بدون پوشش ژیوسنتتیک انجام شده است. با این حال، تعداد بسیار محدودی از مطالعات پیرامون ستون های سنگی معمولی و ستون های سرباره فولادی با یا بدون محصورشدگی و پوشش ژیوسنتتیک در آزمایشگاه ها تحت بارگذاری جانبی بررسی شده اند. در این مقاله، ظرفیت بار جانبی محیط های ماسه-ستون دانه ای سرباره فولادی با استفاده از دستگاه آزمایش برش مستقیم بزرگ مقیاس مورد بررسی قرار گرفته است. تاثیر نوع مصالح ستون (سرباره فولاد و ماسه)، قطر ستون و تغییر نوع پوشش ژیوسنتتیکی بر پارامترهای مقاومت برشی کامپوزیت های ماسه-ستون بررسی شده است. نتایج تجربی اثربخشی استفاده از ستون های سرباره فولادی را برای بهبود عملکرد باربری جانبی ماسه نشان می دهد، به صورتی که با افزایش قطر ستون در محیط ماسه از 5 به 25 سانتیمتر، درصد افزایش تنش ماکزیمم 20 تا 70 درصد و همچنین درصد افزایش زاویه اصطکاک داخلی 200 تا 800 درصد نسبت به محیط ماسه بدون ستون سرباره ای مشاهده گردید.