راهکار شیرین سازی آب در مناطق دارای بحران آب و تولید انرژی از پساب با استفاده از یک پیل نمک زدای ریزجلبکی
تامین آب شیرین از آب های شور عمدتا از طریق تکنولوژی های هزینه بر و انرژی بر صورت می گیرد. یکی از راهکارهای قابل ارایه، تلفیق تصفیه پساب، شیرین سازی آب شور و تولید انرژی تجدیدپذیر از طریق پیل نمک زدای ریزجلبکی است. هدف از این پژوهش بررسی قابلیت تصفیه پساب سنتزی، میزان حذف یون های مزاحم از یک آب شور مدل، و میزان تولید الکتریسیته به طور همزمان با استفاده از این فناوری بود.
چهار نمونه مختلف از کشت های مخلوط جهت به کارگیری در آند انجام شد تا بهترین کشت مخلوط از نظر سرعت رشد و تطابق با شرایط محیط کشت جدید، تعیین شود. سپس، عملکرد دو نوع پیل استوانه ای شکل هواکاتد و زیست کاتد حاوی ریزجلبک سندسموس ابلیکوس در پارامترهای عملیاتی و نمک زدایی مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته ها:
نتایج اولیه مشخص نمود که بهترین ضریب رشد مربوط به نمونه لجن بی هوازی بود (15/0 بر روز). همچنین پس از راه اندازی پیل ها و مقایسه نتایج، بیشینه ولتاژ در حالت پایا و چگالی توان الکتریکی متعلق به پیل با زیست کاتد بود که به ترتیب 283 میلی ولت و 64 میلی وات بر متر مربع اندازه گیری شد. بر اساس داده های نمک زدایی، بیشینه درصد حذف نمک، 44% به دست آمد.
نتیجه گیری:
پژوهش حاضر نشان داد که این نوع پیل ، از بازدهی مناسبی برای نمک زدایی از آب شور برخوردار است و شرایط مطالعات بعدی جهت افزایش مقیاس و استفاده در مناطق دارای بحران آب را دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.