مقایسه تاثیر درمان های مبتنی بر آرام سازی حالت (MDT) و نظم جویی هیجان (ERT) بر کاهش نشانگان درونی سازی و برونی سازی در نوجوانان دختر

در دوره نوجوانی به دلیل عدم ثبات وضعیت روانی نوجوانان عمدتا با مشکلات عدیده ای مواجه می گردند که می تواند منجر به بروز مشکلات هیجانی/رفتاری در آنان گردد.

در پژوهش حاضر مقایسه تاثیر درمان مبتنی بر آرام سازی حالت (MDT) و نظم جویی هیجان (ERT) بر کاهش نشانگان درونی سازی، برونی سازی در نوجوانان دختر هدف پژوهش قرار گرفت.

در این پژوهش که از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون باگروه کنترل است از بین نوجوانان مراجع کننده به کلینیک های شهر اصفهان، 30 نفر ازافراد که از طریق مصاحبه دچار مشکلات رفتاری/هیجانی تشخیص داده شدند و شرایط ورود به پژوهش را داشتند انتخاب و در سه گروه (10 نفری) MDT، ERT و کنترل به صورت تصادقی قرار داده شدند افرادگروه های مداخله 8 جلسه 90 دقیقه ای در بازه زمانی 8 هفته دریافت نمودند و افراد گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند و دراین مدت مداخله ای دریافت ننمودند. قبل و بعد از مداخله نیز تمامی افراد شرکت کننده به پرسشنامه سیاهه رفتاری نوجوان (اخنباخ ورسکولار، 2002) پاسخ دادند. داده های حاصل با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

 یافته های پژوهش نشان داد که مداخله ERT توانست میزان نشانگان درون سازی، اضطراب/افسردگی، گوشه گیری و نشانگان برون سازی را کاهش دهد (0/05 P<) در حالی که مداخله MDT بر این نشانگان موثر نبود (0/05 <P). گروه مداخله MDT نیز توانست میزان شکایات جسمانی را کاهش دهد (0/05 >P) در حالی که مداخله ERT بر آن موثر واقع نشد (0/05 <P)، هر دوگروه مداخله نیز توانستند میزان پرخاشگری و قانون گریزی را در این افراد کاهش دهند (0/05 P<).

نتیجه گیری:

 نتایج پژوهش نشان داد که مداخله ERT نسبت به MDT احتمالا به دلیل ارایه آموزش های عینی و ملموس در کاهش مشکلات هیجانی و رفتاری نوجوانان موثرتر است.