اثر آتش سوزی بر خصوصیات کمی و کیفی پوشش گیاهی علفزار ییلاقی (مطالعه موردی: سایت تحقیقاتی زاغه لرستان)

آتش سوزی سریع ترین عامل ایجاد تغییرات گسترده در پوشش گیاهی است. هدف این تحقیق بررسی برخی از این تغییرات است. بنابراین پس از تعیین منطقه معرف ترانسکت های چهار عدد ترانسکت 200 متری با فاصله 100 متر و 10 کوادرات یک متر مربعی ثابت بر روی هر یک از آن ها، واحدهای نمونه در هر عرصه را تشکیل داد. این سایت در سال های 1390و 1392 در آتش سوخت و در سال های 1397 و 1398 آماربرداری به روش تصادفی- سیستماتیک در آن اجرا گردید. بررسی کلاس های خوشخوراکی نشان می دهد در تیمار آتش سوزی غالبیت تولید و تاجپوشش با گونه های مهاجم است. برتری تولید این کلاس علوفه ای با مقادیر 05/52 و 1/209 گرم بر متر مربع در عرصه سوخته نسبت به شاهد حفظ شده است. همچنین گندمیان یکساله از نظر تولید و تاج پوشش نسبت به سایر گونه ها دارای اختلاف میانگین معنی دار می باشند. اما، پهن برگان علفی 5/1 برابر مقدار تولید بیشتری در آتش سوزی نسبت به شاهد داشته اند. نتایج نشان می دهد هرچند مقدار تولید در عرصه آتش سوزی بیشتر از شاهد است اما الزاما به افزایش مقدار مجاز علوفه قابل برداشت منجر نشده است. تیپ در عرصه سوخته نسبت به شاهد با جایگزینی یک ساله ها بجای چندساله ها دچار تغییر اساسی گردید. در نتیجه تولید، تراکم و تاج پوشش کلاس های خوشخوراکی و فرم های مختلف رویشی نیز تغییرات اساسی یافت. آتش عامل تغییر وضعیت مرتع از عالی به متوسط است، گرایش در هر دو تیمار مثبت بود. با توجه به شرایط موجود، ایجاد آتش چه عمدی و چه سهوی در مراتع این منطقه از ناحیه رویشی ایران اکیدا توصیه نمی شود.