هماتولوژی ماهیان خاویاری و اختلالات مرتبط

هماتولوژی آبزیان به عنوان ابزاری که می تواند در تشخیص بیماری ها یا شناسایی اختلالات کمک کند، در طی بیش از دو دهه گذشته پیشرفت های چشمگیری داشته و اطلاعاتی را در زمینه بلوغ، عملکرد سلول های خونی، پاسخ های فیزیولوژیک و تکنیک های استاندارد خون شناسی در دسترس قرار داده است. در ماهی نیز مانند سایر حیوانات، شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک بر تابلوی خونی اثر داشته و قابل ارزیابی است. در برخی موارد به دست آوردن حتی یک نمونه کوچک خون ممکن است اطلاعات ارزشمندی را در انتخاب گزینه های درمانی فراهم نماید و کمک موثری به بررسی میزان پیشرفت بیماری یا پاسخ به درمان نماید. در بین گونه های متنوع آبزیان، ماهیان خاویاری جزو ارزشمندترین موجودات آبزی هستند که اهمیت بیولوژیکی و اقتصادی داشته و بیش تر آن ها به دلیل جثه بزرگ، بلوغ جنسی دیررس، فاصله زمانی طولانی بین تخم ریزی، عمر طولانی، صید بی رویه و انواع آلودگی محیط های آبی در معرض خطر انقراض قرار گرفته اند. برای حفظ، نگهداری، تکثیر و پرورش این گونه های کمیاب و ارزشمند، اطلاع از ویژگی های هماتولوژیک و اختصاصات خونی آن ها می تواند بسیار موثر باشد. در این مقاله مروری، برخی از روش های معمول هماتولوژیک (Hematologic Methods)برای بررسی اختصاصات سلول های خونی ماهیان خاویاری، اندازه گیری هموگلوبین (hemoglobin)، هماتوکریت(hematocrit)، تعداد گلبول قرمز (RBC, red blood cell)، شمارش کلی و افتراقی گلبول های سفید خون (WBC, white blood cell) به همراه تفسیر نتایج ناشی از اختلالات خونی بررسی می شود.