بررسی اثر تداخلی شوری و مسمومیت آمونیاکی بر بعضی فاکتورهای خونی و فعالیت آنتی اکسیدانی در واکنش های استرس اکسیداتیو ماهی تیلاپیا (Oreochromis niloticus)

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر متقابل مسمومیت حاد و تحت حاد با آمونیاک در سطوح مختلف شوری صفر، 4، 8 و 12 گرم در لیتر بر برخی شاخص های خون شناسی و استرس اکسیداتیو خون ماهی تیلاپیای نیل طراحی شد. به این منظور، 360 قطعه ماهی (32/7±57/16 گرم) به طور تصادفی در 12 تیمار (هر کدام در سه تکرار) تقسیم شدند. در پایان دوره آزمایش (96 ساعت) مقدار هموگلوبین، هماتوکریت، تعداد گلبول قرمز، میزان آنزیم کاتالاز (CAT)، سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون احیاء (GSH) سرم خون ماهیان اندازه گیری شد. طبق نتایج میزان LC50 در 96 ساعت آمونیاک 0/86 میلی گرم در لیتر بود. نتایج نشان داد که در میزان هماتوکریت، هموگلوبین، گلوتاتیون احیاء، سوپر اکسید دیسموتاز و کاتالاز کاهش معنی داری بین تیمار مسمومیت آمونیاک حاد، شوری صفر و تیمار مسمومیت تحت حاد و شوری صفر نسبت به تیمار شاهد وجود داشت (0/05>P). نتایج نشان داد که افزایش سطوح شوری در تیمار های تحت آزمایش، باعث کاهش میزان کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز شد (0/05>P). به طور کلی نتایج نشان می دهد که مسمومیت با آمونیاک احتمالا با تولید رادیکال های آزاد باعث تضعیف سیستم آنتی اکسیدانی ماهی تیلاپیا می شود. از طرفی افزایش شوری با کاهش سمیت آمونیاکی منجر به کاهش استرس اکسیداتیو شده است.