مکالمه گرایی: روایت مقاومت در رمان شاگرد قصاب اثر پاتریک مک کیب

هدف این مقاله تحلیل رمان شاگرد قصاب (1993) اثر پاتریک مک کیب در پرتو نظریه ی مکالمه گرایی میخاییل باختین می باشد. مقاله حاضر به بررسی اهمیت مکالمه گرایی در رمان مذکور می پردازد، که زندگی  یک نوجوان به حاشیه رانده شده در جامعه پسا استعماری ایرلند در دهه 60 میلادی را به تصویر می کشد. باختین دلالت بین "خود" و "دیگری" را مکالمه گرایی می نامد، که انسان ها از طریق آن هویت وجودی خود را در جامعه چندصدایی تعریف می کنند. قهرمان رمان، شاگرد قصاب، فرد ناسازگاری است که تمایلی به پیروی از قوانین اجتماعی از خود نشان نمی دهد. او برای ایجاد گفتمان با اطرافیان خود روشی ویژه به کار می برد که در نهایت به بستری شدن وی در بیمارستان روانی و سپس زندان می انجامد. این موضوع مهر تاییدی از طرف نویسنده رمان بر دیدگاه باختین در اهمیت مکالمه در شکل دهی ضمیر خودآگاه و نیز ماهیت وجودی انسان ها در جهان می زند. علاوه بر این، مقاله حاضر به بررسی چگونگی مقاومت قهرمان داستان در برابر ساختار سلسله مراتبی جامعه می پردازد. مقاومتی که او را تبدیل به قهرمانی از حاشیه جامعه کرده که از قوانین و مقررات دیکته شده از سوی نهادهای قدرت سرپیچی می کند و سرانجام به دیدگاهی مستقل دست می یابد.