شخصیت و انگیزه مشارکت ورزشی: نقش واسطه ای تنظیم هیجان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه صفات شخصیتی و انگیزه مشارکت ورزشی با واسطه گری تنظیم هیجان در کارکنان بود. در این پژوهش مقطعی، 261 کارمند شرکت نفت (98 مرد) شرکت و پرسشنامه های پنج عاملی بزرگ شخصیت (کاستا و مکگری، 1989)، تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و کرایج، 2006) و انگیزه مشارکت ورزشی (گیل و همکاران، 1983) را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که برون گرایی و گشودگی علاوه بر اثر مستقیم بر انگیزه مشارکت ورزشی به طور غیرمستقیم و از طریق نقش واسطه ای راهبردهای تنظیم هیجان بر انگیزه مشارکت ورزشی اثر دارند. توافق پذیری نیز از طریق افزایش تنظیم هیجان سازگار و کاهش تنظیم هیجان ناسازگار با انگیزه مشارکت ورزشی رابطه مثبتی داشت. در نهایت، روان رنجورخویی، با انگیزه مشارکت ورزشی از طریق افزایش تنظیم هیجان ناسازگار و کاهش تنظیم هیجان سازگار رابطه منفی داشت. براساس یافته های پژوهش، ویژگی های شخصیتی نقش مهمی بر انگیزه مشارکت ورزشی کارکنان و راهبردهای تنظیم هیجان نیز نقش واسطه ای دارند.