بررسی نقش سرمایه های اجتماعی در مدیریت بحران کم آبی

هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین مولفه های سرمایه اجتماعی و اثربخشی اقدامات موثر در سازگاری شهروندان با بحران کم آبی است. در این پژوهش، چهار مولفه اصلی سرمایه اجتماعی (شامل: اعتماد، مشارکت، حمایت و انسجام اجتماعی) و نیز اقدامات موثر در مدیریت بحران کم آبی (شامل: پیشگیری، آمادگی، پاسخ و ترمیم) در قالب مدلسازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر که یک تحقیق پیمایش مقطعی است، شهروندان ساکن در شهرها و روستاهای استان بوشهر بودند که به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند. در این راستا، دو نمونه آماری 2000 نفره (به تفکیک ساکنان شهر و روستا) براساس شیوه نمونه گیری طبقه ای-نسبی (که در آن هر شهرستان، به عنوان یک طبقه درنظر گرفته شده و نمونه به نسبت جعیت انتخاب می شود) انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. داده های جمع آوری شده، به روش مدل سازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای AMOS22 و SPSS22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تحلیل داده ها و بررسی فرضیه های پژوهش نشان داد، بین چهار مولفه اصلی سرمایه اجتماعی و اثربخشی اقدامات موثر به منظور سازگاری شهروندان در مواجهه با بحران کم آبی رابطه معناداری وجود دارد. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد، هرچه مولفه های سرمایه اجتماعی به خصوص حمایت اجتماعی و انسجام اجتماعی تقویت شوند، اثربخشی اقدامات موثر در مدیریت بحران کم آبی نیز ارتقا می یابد.