آسیب شناسی سازوکار های فرآیند پژوهش در شهرداری تهران و ارائه ی راهکارهای اجرایی

با توجه به اهمیت پژوهش قبل از هر اقدام توسعه ای، شهرداری به عنوان سازمانی که نقش پررنگی در مدیریت شهر دارد، باید یک ساختار پژوهش مطلوب و یکپارچه داشته باشد تا با ایجاد یک چرخه مطلوب، باعث تقویت و توسعه زیرساخت ها و ظرفیت های پژوهشی در حوزه های گوناگون مطالعات شود. این پژوهش سعی دارد ضمن شناسایی آسیب های کلی، فرآیند مسیله یابی و فرآیند پژوهش در شهرداری مناطق 22گانه تهران، فرآیند تبدیل موضوع به مسیله قابل پژوهش را ارزیابی کند. هم چنین در این راستا به منظور اصلاح فرآیند تعریف مسیله و کاربست برونداد های حاصل در اصلاح فر آیندهای مدیریتی مرتبط با تحقیقات شهری با محوریت شهرداری تهران پیشنهاداتی را در جهت به کاربست رسیدن پروژه ها ارایه کند. در پژوهش حاضر، برای جمع آوری اطلاعات و داده ها از شیوه اسنادی و برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از شیوه مصاحبه عمیق بهره گرفته شده و 25 مصاحبه عمیق با سه گروه خبرگان، مسیولین شهری، مجریان و ناظران به صورت گلوله برفی انجام شده است. با توجه به یافته های پژوهش، مدل مفهومی فرآیند پژوهش در شهرداری مناطق 22گانه تهران در شش مرحله طراحی نظام کنترل پروژه، انتخاب ناظر، تهیه و تایید آر اف پی، فراخوان و تایید مجری، انجام پژوهش، به کارگیری نظام کاربست و نظارت، پیشنهاد و ارایه شده و سپس با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا، آسیب شناسی صورت گرفته تحلیل شده است. نتایج مصاحبه ها و تحلیل محتوا نشان می دهد در بخش های طراحی نظام کنترل پروژه، به کارگیری نظام کاربست و انتخاب ناظر، تهیه و تایید آر اف پی در فرآیند پژوهش شهرداری تهران، آسیب های بیشتری وجود دارد. در ادامه روند تحقیق، فرآیند پژوهش پیشنهادی در شهرداری تهران با بسط مدل عرضه و تقاضا و رویکرد خط مشی گذاری همراه با توصیه هایی در جهت به کاربست رسیدن این فرآیند ارایه شده است.