تخصیص تصادفی مندلی، روشی برای استنباط روابط علیتی در مطالعات مشاهده ایو جایگزینی برای مطالعات کارآزمایی بالینی: یک گزارش کوتاه

روش تصادفی سازی مندلی نسل جدیدی در روش تحلیل آماری است که از تغییرات ژنتیکی، به عنوان متغیرهای ابزاری در داده های حاصل از مطالعات غیرتجربی به منظور ارزیابی و برآورد تاثیرات علی عوامل خطر استفاده می کند.

داده های این پژوهش مقطعی از دی 1381 تا مهر 1399 از پایگاه PubMed جمع آوری شده است. روش تصادفی سازی مندلی رویکردی برمبنای روش های متاآنالیز است.

یافته ها:

 در این پژوهش به معرفی روش تصادفی سازی مندلی، طرح های مطالعه آن، روش های آماری موجود برای برآورد، محدودیت های این روش و بسته های نرم افزاری موجود برای اجرای آن پرداخته شد.

نتیجه گیری: 

هنگامی که ما به دنبال یافتن ارتباط علیتی هستیم اما امکان استفاده از کارآزمایی بالینی به عنوان روش استاندارد وجود ندارد، می توان از طرح تخصیص تصادفی مندلی به عنوان روشی قدرتمند در مطالعات مشاهده ای استفاده کرد.