اثر کود زیستی و ورمی کمپوست بر عملکرد کمی و کیفی ماریتیغال (Silybum marianum L.)

به منظور بررسی اثر ورمی کمپوست و کود زیستی فسفات بارور 2 بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی ماریتیغال (Silybum marianum L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ای واقع در چهار کیلومتری شهر اردبیل در سال زراعی 98-1397 انجام گرفت. ورمی کمپوست در پنج سطح (0، 10، 20، 30 و 40 تن در هکتار) و کود زیستی در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح) استفاده شد. نتایج نشان داد، عملکرد دانه، وزن هزاردانه، تعداد دانه در کاپیتول، تعداد کاپیتول در بوته، عملکرد بیولوژیک، عملکرد روغن، عملکرد سیلی مارین و وزن تر گل تحت تاثیر سطوح مختلف ورمی کمپوست قرار داشتند. همچنین کاربرد فسفات بارور 2 روی کلیه صفات بجز قطر گل آذین اثر معنی دار داشت. بیشترین میزان صفات در تیمار ورمی کمپوست در کاربرد 40 تن در هکتار به دست آمد. هر چند تفاوت آماری معنی داری برای صفات تعداد دانه در کاپیتول، درصد روغن، درصد سیلی مارین، درصد سیلی بین، عملکرد روغن و تعداد گل آذین در کاربرد 40 و 30 تن ورمی کمپوست در هکتار وجود نداشت. بیشترین میزان صفات در تیمار کود زیستی در تلقیح با این کود بدست آمد. بیشترین درصد سیلی بین (16.81%) و عملکرد سیلی مارین (37.61 کیلوگرم در هکتار) در کاربرد 40 تن ورمی کمپوست در هکتار و کمترین درصد (به ترتیب 16.12% و 30.56 کیلوگرم در هکتار) در سطح شاهد ورمی کمپوست مشاهده شدند.