اثرات مواجهه با نیترات نقره بر سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی و شاخص های متابولیکی میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)

قرارگیری آبزیان در معرض نقره همانند فلزات سنگین دیگر به دلیل تولید رادیکال های آزاد سبب ایجاد آسیب اکسیداتیو و تغییرات بیوشیمیایی در موجودات می شود. بنابراین، در مطالعه حاضر تغییرات سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی و متابولیکی میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) طی 21 روز مواجهه با نیترات نقره بررسی شد. بدین منظور میگوها با غلظت های مختلف نیترات نقره شامل تیمار 1: LC50%10 (0084/0 میلی گرم در لیتر)، تیمار 2: LC50%25 (021/0 میلی گرم در لیتر)، تیمار 3: LC50%50 (042/0 میلی گرم در لیتر) و تیمار 4: LC50%75 (063/0 میلی گرم در لیتر) و تیمار شاهد مواجه شدند. طبق نتایج، فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در تیمارهای 3 و 4 و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل در تیمار 4 به طوری معنی داری کاهش یافت (05/0P<). اما فعالیت مالون دی آلدیید در تیمار 4 افزایش معنی داری داشت (05/0P<). فعالیت کاتالاز و گلوتاتیون در هیچ یک از تیمارها با تیمار شاهد تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0P>). از بین شاخص های متابولیکی، فقط در تیمار4 پروتیین کاهش معنی دار و گلوکز، کلسترول و تری گلیسیرید افزایش معنی دار داشتند (05/0P<). اما میزان فسفر و کلسیم تفاوت معنی داری را نشان نداد (05/0P>). در مجموع مواجهه با غلظت LC50%75 نیترات نقره با کاهش قابل توجه فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و افزایش مالون دی آلدیید سبب آسیب اکسیداتیو و اختلال در برخی شاخص های متابولیکی میگوی وانامی شد.