تحلیل چالش ها و موانع اقامتگاه های بوم گردی (مطالعه موردی: نواحی روستایی شهرستان خور و بیابانک)

هدف از این مقاله بررسی موانع و چالش های اقامتگاه های بوم گردی  از دیدگاه کارشناسان و ذی نفعان با استفاده از روش دلفی و تحلیل عاملی تاییدی است. تحقیق حاضر به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع تحقیقات توصیفی- تحلیلی است و رویکردی کیفی کمی دارد. جامعه آماری پژوهش شامل دو گروه است: گروه اول شامل  صاحب نظران و کارشناسان و گروه دوم ذی نفعان بودند. حجم نمونه برای گروه اول  با استفاده از نمونه گیری گلوله برفی یا زنجیره ای 28 نفر انتخاب شدند و گروه دوم جامعه آماری مشتمل بر دو گروه مالکین اقامتگاه های بوم گردی و ساکنین محلی است. نمونه تحقیق، 5 روستا مصر، گرمه، مهرجان، بیاض و ایراج  انتخاب شده ند. این روستا ها دارای 1384 نفر جمعیت و 476 خانوار هستند. برای تعمیم اطلاعات به دست آمده به کل جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری کوکران از کل 476 خانوار، حجم نمونه برابر با 330 خانوار به صورت تصادفی است.تجزیه و تحلیل دادها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام گردید. به منظور شناسایی چالش های موجود اقامتگاه های بوم گردی  از فن دلفی استفاده شد. نتایج در بخش کیفی تحقیق بیانگر آن بود که مهم ترین چالش های موجود فرا روی اقامتگاه های بوم گردی  عوامل ساختاری و مدیریتی، سیاست گذاری، عوامل مالی و اقتصادی، فردی-شخصیتی، پژوهش و اطلاع رسانی است. در بخش کمی با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی در قالب 5 عامل وجود دارد که به ترتیب عبارتند از: عوامل مالی و اقتصادی، عوامل مدیریتی و ساختاری، ضعف قوانین و سیاست گذاری جامع، پژوهش و اطلاع رسانی و عوامل فردی و شخصیتی که 78/73 درصد از واریانس کل را تبیین می نماید.