معرفی و بررسی زیستی تاثیرات آفت کش شیمیایی پروپاموکارب

امروزه آفت کش ها به طور گسترده ای برای کنترل آفات گیاهی استفاده می شوند و یکی از عوامل موثر بر آلودگی خاک، آب و محیط زیست هستند. آفت کش ها می توانند در محیط باقی بمانند و روی اکوسیستم گیاهان، حیوانات و موجودات آبزی تاثیر بگذارند. علاوه براین، از تخریب آفت کش ها متابولیت هایی ایجاد می شود که می تواند مضر باشد و سلامت محیط زیست و موجودات زنده را به خطر بیاندازد. یکی از آفت کش های پرمصرف که برای از بین بردن قارچ های بیماری زای گیاهی استفاده می شود، پروپاموکارب است. این سم شیمیایی یک قارچ کش سیستمیک است. پروپاموکارب در مقادیر بالا می تواند شاخص میتوزی را در موش کاهش داده، منجر به اختلالات رفتاری شود و تشکیل آترواسکلروز را تسریع کند. استفاده از مقادیر زیاد این سم در گیاهان باعث ایجاد لکه های زرد روی برگ ها می شود و همچنین ظرفیت آنتی اکسیدانی گیاه را کاهش می دهد. در آبزیان از جمله گورخر ماهی می تواند باعث اختلالات کبدی و دیس بیوز میکروفلور روده شود. در این مقاله تاثیرات زیستی پروپاموکارب مورد برسی قرار خواهد گرفت. اگرچه این قارچ کش جزء سموم مورد تایید سازمان های نظارتی کشورهای مختلف از جمله ایران است اما با استفاده از فناوری های نوین مانند نانومواد شاید بتوان مصرف آن را کاهش داد.