اثربخشی آموزش فراشناختی تغییر سازه های شخصی بر کمال گرایی و ناگویی هیجانی در دانشجویان مبتنی بر نظریه تعادل در اسلام

هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش تغییر سازه های شخصی بر کمال گرایی و ناگویی هیجانی در دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب است.

این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری و تحلیل داده ها، نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون_ پس آزمون با گروه کنترل و از نظر موقعیت، میدانی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب بوده است که تعداد آن ها برابر 20145 نفر بوده که از این تعداد،30 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش شامل دو پرسشنامه استاندارد کمال گرایی هویت و فلت (1991) و پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، بوده است. جلسات فراشناخت درمانی براساس پروتکل تغییر سازه های شناختی مبتنی بر نظریه تعادل در اسلام در هشت جلسه انجام شده است.

یافته ها: 

نتایج پژوهش نشان داد که آموزش تغییر سازه های شخصی بر کمال گرایی و ناگویی هیجانی در دانشجویان تاثیر داشته است. همچنین نتایج نشان داد که آموزش تغییر سازه های شخصی بر مولفه های کمال گرایی در دانشجویان تاثیر داشته است.

نتیجه گیری:

 علاوه بر این، نتایج نشان داد که آموزش تغییر سازه های شخصی بر مولفه های ناگویی هیجانی در دانشجویان نیز تاثیر داشته است. از این رو مراکز آموزشی، مشاوره و تربیتی میتوانند از این روش استفاده نمایند.