تجارب زنان از فرایند دادرسی دعاوی خانوادگی (مطالعه شهر کرمان)

دعوای خانوادگی اقدامی حقوقی ناشی از اختلافات حل نشده میان اعضای یک خانواده است که با طرح دادخواست آغاز می شود. این پژوهش بر آن است که با تکنیک تحلیل مضامین و مبتنی بر مصاحبه نیمه ساختاریافته و عمیق با زنان مراجعه کننده به دادگاه خانواده (22 نمونه از شهر کرمان)، به کشف و تحلیل تجربه ها و مشکلات زنان بپردازد و به این پرسش پاسخ دهد که «زنان فرایند دادرسی دعاوی خانوادگی را با چه کیفیتی تجربه می کنند؟» نتایج تحقیق بیانگر آن است که بخشی از تجربه های زنان در ارتباط با کنشگران و بخش دیگر در ارتباط با قوانین و ساختارهای نظام دادرسی دعاوی خانوادگی شکل می گیرد. مقوله های تبدیل تعارض و اختلاف به دادخواست های مطالبات مالی ، پرداخت هزینه های مادی و معنوی ، دادرسی کند و لاک پشتی، سوت پایان زندگی و ارجاع به مشاوره و داوری و سلسله دعاوی خانوادگی ازآنجایی که مرتبط با ساختار نظام دادرسی دعاوی خانوادگی بود، ذیل سطح ساختاری صورت بندی شد و مقوله های دیگر فرزند به مثابه اهرم فشار ، نبود دسترسی و آگاهی ، دادرسی مستعد حیله های قانونی و اقدامات بازیگران دادرسی ذیل سطح فردی صورت بندی شد. ماحصل این پژوهش آن است که در گستره محتوایی قوانین و اجرای آرای دادگاه های خانواده، نواقص و ابهاماتی وجود دارد که نشان از تشدید خصومت ها با ارجاع خانواده به دادگاه دارد که لازم است در این خصوص تجدیدنظر شود.