ارائه مدل کیفیت حسابرسی بخش عمومی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری

در این پژوهش، شاخص های کیفیت حسابرسی بخش عمومی به طور جامع مورد بررسی قرارگرفته اند؛ و لذا پژوهش حاضر به دنبال ارایه الگویی از کیفیت حسابرسی بخش عمومی با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری است. پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی و ازنظر ماهیت، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران، معاونین و همترازان آن ها، سر حسابرسان و حسابرسان ارشد دیوان محاسبات بوده که تعداد 278 نفر با استفاده از جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب گردیده اند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه کتبی در سال 1399 بوده است. برای بررسی برازش مدل پژوهش از سه معیار پایایی، روایی همگرا و روایی واگرا به روش فورنل و لارکر استفاده گردید. در پژوهش حاضر از طریق سه معیار ضرایب بارهای عاملی، ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی بررسی و آنگاه برازش مدل اندازه گیری ، مدل ساختاری و مدل کلی اندازه گیری شد که با استفاده از نرم افزارSPSS 23 و SmartPLS3 صورت پذیرفته است. بر اساس یافته های این پژوهش، متغیرهای عوامل سازمانی، عوامل انسانی، داده ها و معیار استاندارد، برنامه ریزی، فرآیند حسابرسی و گزارشگری استاندارد تاثیر مثبت و معناداری بر کیفیت حسابرسی دارند و به ترتیب به میزان 10% ، 26%، 20%، 11%، 18% و 19% از تغییرات کیفیت حسابرسی را تبیین می کنند. عوامل مداخله گر تاثیر منفی و معناداری بر کیفیت حسابرسی دارد و به میزان 14% تغییرات کیفیت حسابرسی را تبیین می کند.