بازتاب اوضاع اجتماعی- فرهنگی عهد سلجوقی در دیوان ناصرخسرو

منابع ادبی، یکی از منابع ارزشمندی هستند که اوضاع اجتماعی، سیاسی و فرهنگی روزگار شاعر در آنها بازتاب یافته است. ناصرخسرو، به عنوان یک نخبه ی ناشاد در برابر نخبگان شاد از حکومت سلجوقی نگاهی متفاوت به اوضاع اجتماعی - فرهنگی این دوره دارد. بسیاری از مورخان عهد سلجوقی، به سبب شرایط موجود، بیشتر به ستایش حاکمان پرداخته اند و چندان به  چالش ها و کاستی های اجتماعی - فرهنگی این دوره توجه نکرده اند . اما، ناصرخسرو به سبب گرایش های اسماعیلی و دشمنانه ی خود نسبت به سلجوقیان، بسیاری از پیش آمدها و گرفتاری هایی را که از دید مورخان افتاده را بیان کرده است. گرچه نگاه ناساز و نقادانه او را نمی توان بدون شک و تردید  پذیرفت، ولی چنین نگاهی، در کنار ستایشگران سلجوقیان، می تواند به شناخت بیشتر تاریخ این دوره کمک کند. او به نقد حاکمان، قاضیان و کاربدستان این دوره می پردازد و  به موضوعاتی مانند: نخبه ستیزی، فرار دانایان، ستیز با فلسفه و درگیری های فرقه ای توجه داشته است. تحلیل و تطبیق این دو نگاه ناهمسان و شناسایی چالش های  اجتماعی - فرهنگی این دوره بر اساس دیوان ناصرخسرو، مساله ی پژوهش است. نتایج حاکی از آن است که ناصرخسرو به سبب نگاه دشمنانه و مغرضانه به سلجوقیان، خوانشی متفاوت از اوضاع اجتماعی- فرهنگی این دوره دارد که بیانگر بسیاری از حقایقی هستند که در منابع تاریخی کمتر به آنها توجه شده است. در این مقاله سعی شده با استناد به منابع و به روش توصیفی- تحلیلی به این پرسش پاسخ داده شود که اوضاع اجتماعی- فرهنگی عهد سلجوقی بر اساس دیوان ناصرخسرو چگونه بوده است؟