کارکرد وحدت آرمانی در تحقق وعده های الهی (مطالعه موردی: انقلاب اسلامی)

وحدت از آموزه های قرآنی است که تحقق برخی از وعده های الهی منوط به شکل یافتن آن در جامعه اسلامی عنوان گردیده است. با این که قرآن کریم به وحدت فرمان داده و از تفرقه بازداشته است، ولی در عمل این حقیقت محقق نشده و تفرقه و عدم اتحاد در میان امت اسلامی از آغاز تا کنون وجود داشته است.این مقاله با هدف بررسی کارکرد وحدت آرمانی در تکامل انقلاب اسلامی به روش توصیفی تحلیلی سامان یافته و با تطبیق عملکرد اهل بیت علیهم السلام با فرامین قرآن، تعریف جدیدی از نحوه ی پیاده سازی وحدت در امت اسلامی ارایه داده است. نتیجه این که: الف) برای حصول وحدت به سه رکن اجتماع، منشور مورد اتفاق و رهبر و محور وحدت نیاز است. که نسبت به جامعه مخاطب آن به اشکال مختلف و لایه های متعددی قابل تقسیم است. و نیز بنا به زمان و شرایط ممکن است حتی نوع خاصی از آن در حال اضطرار مختلف باشد، اما گمان می رود آن چه متناظر با حصول وعده های الهی در قرآن است، نوع خاصی از وحدت ایمانی است که به آن وحدت آرمانی اطلاق گردید. رهبری در اتحاد ایمانی، و پیشبر اهداف اصلی آن نقش بی بدیلی ایفا می کند. ب) وحدت آرمانی دستوری الهی که اجرای آن رضایت او را به دنبال دارد و منجر به حصول توفیقات گوناگون موثر در ارتقاء جامعه و باعث کیفیت بخشی به کارکرهای انقلاب اسلامی می شود.سپس با استمرارآن موجبات استمرار نظام اسلامی فراهم می شود که در سایه آن دشمنان و بدخواهان شناسایی و نقشه ها شوم آنان نقش برآب می شود.