مدل پیش بینی شدت و تعداد تصادفات میدان های تداخلی بر اساس مشخصات هندسی با استفاده از تحلیل لوجیت-مبنا و الگوریتم بیان ژنی (مطالعه موردی: شهر قم)

میدان ها معمولا در مقایسه با سایر انواع تقاطع ها از ایمنی ترافیکی بالاتری برخوردار هستند؛ اما با وجود تبدیل تقاطعات به میادین باز هم تصادفاتی با شدت بالا در آن ها رخ می دهد. بهبود مدل های پیش بینی تصادفات و متغیرهای آن می تواند به اولویت اقدام و کاهش هزینه اصلاح هندسی کمک نماید. هدف از این پژوهش بررسی عوامل هندسی میدان های تداخلی بر شدت و تعداد تصادفات در این نوع میادین است. در این پژوهش با استفاده از آمار تصادفات شش میدان واقع در شهر قم به بررسی عوامل موثر بر شدت و تعداد تصادفات با استفاده از مدل لوجیت و الگوریتم بیان ژنی پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان داد که عرض ناحیه تداخلی بیش ترین تاثیر را نسبت به سایر متغیرهای هندسی میدان بر وقوع تصادفات داشت. هم چنین نوع تصادفاتی که در آن کاربر آسیب پذیر مانند دوچرخه و موتورسیکلت وجود داشت احتمال جرحی شدن تصادفات را به شدت افزایش می داد از طرفی وجود دسترسی غیرمجاز به ناحیه گردشی میدان موجب افزایش شدت تصادفات از خسارتی به جرحی می شد.