بررسی تاثیر پارامترهای هواشناسی بر تغییرات ساعتی انتشار آلاینده های مبنا و گازهای گلخانه ای از خودروهای سواری

خودروهای سواری بنزین سوز یکی از مهم ترین منابع انتشار آلاینده های مونواکسید کربن، اکسیدهای نیتروژن، اکسیدهای گوگرد و ذرات معلق و گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن، اکسید نیتروس و متان هستند؛ که موجب عدم تطابق کیفیت هوای شهر تهران با استانداردهای کیفیت هوا شده اند. این پژوهش چشم اندازی را در زمینه تاثیر هم زمان تغییرات ساعتی دما و رطوبت محیط بر انتشار آلاینده ها و گازهای گلخانه ای مذکور فراهم می آورد. در این فعالیت تحقیقاتی شبیه سازی ترافیکی و تخمین انتشار با استفاده از مدل IVE و با وارد نمودن داده های هواشناسی سی ساله در این مدل انجام گردیده است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ترکیبی از دمای محیط بالا و رطوبت کم، مقدار انتشار آلاینده های اکسیدهای نیتروژن، اکسیدهای گوگرد و ذرات معلق و گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن و اکسید نیتروس را افزایش می دهد. در مقابل در مواقعی که دما و رطوبت میانگین ساعتی به ترتیب حداکثر و حداقل است؛ میزان انتشار مونواکسید کربن به حداقل مقدار خود می رسد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که تغییر ساعت کاری ادارات و مراکز آموزشی به نحوی که زمان پایان فعالیت کاری با زمان وقوع حداکثر دما و حداقل رطوبت محیط در شبانه روز مصادف نباشد؛ می تواند به عنوان گزینه ای تاثیرگذار در زمینه کاهش انتشار آلاینده ها و گازهای گلخانه ای در نظر گرفته شود.