اهمال کاری تحصیلی ، فرسودگی آموزشی و پیش بینی کننده های آن در دانشجویان علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران

تعویق انداختن وظایف آموزشی اهمال کاری تحصیلی نامیده می شود و به احساس عدم کفایت آموزشی، فرسودگی آموزشی گفته می شود. اهمال کاری تحصیلی و فرسودگی آموزشی با عملکرد نامناسب آموزشی همراه می باشند. این مطالعه مقطعی با هدف تعیین وضعیت اهمال کاری تحصیلی و فرسودگی و پیش بینی کننده های آن در دانشجویان علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی ایران به انجام رسید.

این مطالعه بر روی 198 دانشجو به روش سرشماری صورت گرفت. ابزار گرد آوری داده ها مشتمل بر مشخصه های جمعیت شناختی، ابزار اهمال کاری تحصیلی سولومون و اثبلوم و پرسشنامه فرسودگی آموزشی ماسلاخ بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماریt.test ،ANOVA ، پیرسون کرولیشن و آنالیز رگرسیون خطی به کمک نرم افزارSPSS(19)  مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت و مقدار 05/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.

میانگین و انحراف معیار اهمال کاری تحصیلی73/11 ± 79/55 و فرسودگی آموزشی36/16 ± 25/52 بود. آزمون پیرسون همبستگی مثبت و معناداری بین فرسودگی آموزشی و اهمال کاری تحصیلی نشان داد (01/0P<). دانشجویان رشته کاردرمانی نسبت به دانشجویان سایر علوم توانبخشی از فرسودگی آموزشی بیشتری رنج می بردند (002/0 = P ، 372/5 = F). رشته تحصیلی و اهمال کاری تحصیلی از عوامل پیش بینی کننده فرسودگی آموزشی بودند (001/0>P). این دو مولفه 43/51 درصد فرسودگی آموزشی در میان رشته های علوم توانبخشی تبیین می کردند.

اهمال کاری تحصیلی و رشته تحصیلی از عوامل پیش بینی کننده فرسودگی آموزشی بودند. دانشجویان کاردرمانی بیشترین مقدار فرسودگی آموزشی را داشتند. جهت کنترل فرسودگی آموزشی، انجام برنامه های مداخلاتی مناسب با توجه به رشته تحصیلی و مقدار اهمال کاری تحصیلی توصیه می گردد.